Oto kilka wskazówek:
1. Bądź jednomyślna/y ze swoim współmałżonkiem
Jedność między małżonkami sprawia, że rodzicielstwo odniesie większy sukces!
Spójność rodzicielska: Pracujcie razem. Dyskutujcie często. Zgadzajcie się na kompromisy.
Stawiaj współmałżonka na piedestale w oczach swoich dzieci; wspieraj go w podjętych decyzjach.
Nie kłóćcie się w obecności dzieci; przeproście się w obecności dzieci, jeśli w ich obecności pokłóciliście się; jako pierwsza/y powiedz „Przepraszam”.
Bądźcie szczerzy wobec siebie – dzieci szybko dostrzegą hipokryzję. Podziwiaj mocne strony współmałżonka; nie skupiaj się na jej/jego błędach.
Pamiętaj: niezgoda w domu prowadzi do depresji u dzieci.
2. Postępujcie zgodnie z podstawowymi wartościami
Solidnie przyjrzyj się swoim motywacjom.
Strzeżcie się stawiania pracy ponad rodzinę.
Nie zostawiaj współmałżonka samego z obowiązkami.
Wychodź pierwsza/y z pomysłami na wspólne spędzanie czasu np. podczas weekendu.
3. Nauczajcie odróżniać dobro od zła
Jeden rezultat jest wart tysiąca słów…
Rozmawiajcie o wierze, skromności, seksualności, etyce zawodowej, a także o zagrożeniach jak np. narkotyki – podając konkretne argumenty za lub przeciw.
Rozmawiajcie z dziećmi o miłości i związkach.
Mówcie zdecydowanie, ale też łagodnie o rzeczach, które są złe lub nie są wystarczająco dobre.
Nie wystarczy robić rzeczy razem: stwórzcie okazję do swobodnych i szczerych rozmów.
4. Dawajcie dobry przykład
Optymizm i wiara w każdych trudnościach – małych i dużych.
Rozwiązywanie problemów i krytyczne myślenie.
Co z pokorą? Nie róbmy z siebie centrum świata.
Jeśli modlicie się, pozwólcie dziecku zobaczyć swoje codzienne zwyczaje religijne. Jeśli jesteście katolikami, pokażcie dzieciom jak czerpiecie siłę z sakramentów. Przywództwo taty w tych obszarach jest bardzo pomocne.
Bądźcie osobami, które lubią przebywać z ludźmi. Spotykajcie się z innymi rodzinami i przyjaciółmi co tydzień.
Samokontrola i spokojna wytrwałość w obliczu trudności.
5. Uczucia. Obdarzajcie bezwarunkową miłością i wsparciem
Rzeczywistość jest taka, że to ojcowie muszą pracować więcej, żeby złapać kontakt ze swoimi dziećmi.
Słuchajcie dzieci bardzo uważnie.
Pracujcie w domu razem z dziećmi, co ucieszy i wzmocni obie strony.
6. Nie dogadzajcie swoim dzieciom
Pokażcie, że udane wakacje wcale nie muszą być drogie.
Pamiętajcie: uczucie okazuje się nie przez dobra materialne, ale wspólnie spędzony czas i okazanie zainteresowania.
Uczcie, że przyjaźnie są podstawą szczęścia w życiu.
Uczcie, że ludzie są ważniejsi niż rzeczy.
7. Miejcie wysokie i konkretne oczekiwania
Pamiętajcie: Oczekiwania wpływają na efekt.
Uczcie poprzez wspólne zabawy i pracę. Kształtujcie pozytywne nastawienie do pracy.
Zastanówcie się, czy dzisiaj wasze dzieci potrafią więcej zrobić, niż sześć miesięcy temu?
8. Stwarzajcie okoliczności
Dzieci będą naśladować tego, kto spędza z nimi czas i dzieli z nimi zainteresowania.
Zachęcajcie swoje dzieci do przyjaźni z dobrymi ludźmi.
Wspólnie uzgodnijcie zasady dotyczące korzystania z nowych technologii: czaty, telewizja, telefony komórkowe, internet. Pomagajcie dzieciom tak, żeby same potrafiły dobrze organizować swój czas wolny.
9. Rozmawiajcie o życiu ideałami
Dyskutujcie na temat ważnych kwestii etycznych. Wasze dziecko musi widzieć was aktywnymi w obszarach, które są dla was ważne. Przekonanie o czymś musi prowadzić do działania.
Nie zwlekajcie z pomocą materialną lub duchową osobom potrzebującym; pokażcie dzieciom jak pomagacie.
Módlcie się codziennie ze swoimi dziećmi za osoby potrzebujące wsparcia.
10. Skupcie się na budowaniu cnót
Pamiętajcie: cnoty są to w istocie dobre nawyki, nie tylko dobre intencje.
Stwórzcie fundament do rozwoju cnót, biorąc pod uwagę jasne wymagania, konsekwencje oraz konkretny plan.
Zacznijcie od razu. Zachęcajcie małe dzieci do posłuszeństwa, żeby traktowały innych dobrze, żeby spokojnie podchodziły do problemów.
Posłuszeństwo jest niezbędne: dzieci, które są posłuszne rodzicom będą wierne swoim własnym postanowieniom w dorosłości. Zbyt wiele nastolatków nie ma silnej woli, by żyć zgodnie z pewnymi wartościami.
Dziecko, które ma słabą wolę potrzebuje bardziej konkretnych celów i wsparcia rodziców.
Zawsze podkreślajcie, że trzeba zastanawiać się jak nasze postępowanie wpływa na innych.
Dajcie przykład jak panować nad emocjami. Panujcie nad sobą, nie stresujcie się, nie złośćcie się, bądźcie cierpliwi.
Zarządzajcie swoimi potrzebami. Pierwsza/y połóż dzieci spać, nawet gdy jesteś zmęczona/y.
Nauczcie dzieci ustalania celów i priorytetów.
Sami bądźcie skupieni na celu: nauczcie młodzież kochać mądrze, samodzielnego myślenia, a także wolnego działania, nieskrępowanego przez złe nawyki lub negatywny wpływ rówieśników.
