Wszystkie dzieci cierpią na emocjonalne zranienia podczas dorastania, tj. rozczarowanie, frustracja, krytyka i wykluczenie przez rówieśników. W prawidłowym rozwoju, dzieciom udaje się podnieść z tych sytuacji samym lub dzięki wsparciu rodziców. Dzieci wynoszą cenne doświadczenia z tego okresu. Uczą się, chociaż nie zawsze jest to łatwo zrozumieć, że chwile lęku, smutku czy złości są tylko okresowe i mogą zostać zniwelowane. Rozczarowania, same w sobie i wobec innych są częścią życia, a uczucie gniewu czy niesprawiedliwości nie trwa wiecznie. Greg Hudnall, dyrektor organizacji Hope4Utah, partnera Intermountain Healthcare w tworzeniu programów zapobiegania samobójstwom w szkołach na całym terenie Utah, podaje wskazówki, które pomagają rodzicom wychowywać dziarskie dzieci.
1. Pozwolić dziecku doświadczyć trudności – dziecko, które jest pod stałą opieką, ale nie jest zawzięcie chronione przed problemami, staje się silniejsze jako dziecko (i potem jako dorosły), a także bardziej wyrozumiałe dla innych, którzy przeżywają podobne trudności.
2. Pozwolić na „mikro-porażki” – rodzice powinni pozwalać dzieciom popełniać błędy i je naprawiać. Mylenie się w młodości ma zasadnicze znaczenie dla zdolności dziecka do pokonania większych trudności w późniejszym okresie życia; rodzice muszą ograniczyć interwencję i chęć tzw. ratowania sytuacji.
3. Nie tworzyć „kultury gratulacji”. Kiedy dzieci otrzymują entuzjastyczne pochwały za wszystko co robią, są pozbawione prawdziwych informacji zwrotnych. Mogą stać się cyniczni lub wątpić w swoje zdolności.
4. Nie przedobrzyć – dzieci nie mogą dostać wszystkiego, co chcą lub wszystkiego co mają ich znajomi. Warto je natomiast poprosić, by zarobiły na to czego potrzebują. Dzieciom dobrze zrobi czekanie lub udowodnienie, że są odpowiedzialni.
5. Kochać bezwarunkowo – rodzice muszą kochać swoje dzieci takie jakie są, a nie to czym się wykazują. Muszą kochać je, nawet jeśli pociechy zrobią jakieś głupstwo, albo jeśli czegoś nie wykonają.
6. Pomagać dzieciom rozwijać talenty – chociaż różnice między dziećmi, które mają jedno, dwa, trzy lub więcej obszarów zainteresowań są nieznaczne, to różnica między dziećmi z jednym talentem a żadnym – jest poważna. Dorośli powinni otworzyć tyle drzwi, ile jest to możliwe, aby dzieci mogły mieć zainteresowania, kiedy są młode, a także aktywnie wspierać co najmniej jeden sportowy, artystyczny, naukowy lub inny talent, z którego dziecko może być dumne kiedy dorasta.
Poniżej podajemy skuteczne i bezpieczne sposoby, które dzieci mogą wykorzystać dla siebie lub pomóc swoim rówieśnikom:
Niektóre dzieci czują się pewniej w określonych sytuacjach. Możesz pomóc dziecku decydować, jak reagować w konkretnym przypadku agresji. Pamiętaj, aby podkreślić, że dzieci powinny reagować tylko wtedy, gdy czują się bezpiecznie.
Odchodzić. Pokazuje to reakcję na czyjeś złe zachowanie lub kiedy ktoś jest nie w porządku.
Mówić dosadnie. Powiedz awanturnikom, że to co robią, jest złe lub że są w błędzie. Mówiąc: „to nie jest śmieszne, chodźmy stąd” lub coś podobnego, dzieci mogą wstawić się za sobą. Może to również pomóc innym świadkom w pewności siebie, zwrócenia komuś uwagi lub odejścia.
Zaprzyjaźnić się. Czasami dzieci są prześladowane, bo nie mają znajomych ani nikogo, kto by ich wspierał. Kiedy dzieci zaprzyjaźniają się z kimś, kto jest prześladowany, wówczas awanturnicy dadzą spokój. Przyjaźń może dać dzieciom zaufanie i wsparcie siebie nawzajem.
Prosić innych o pomoc. Kiedy więcej dzieci postawi się prześladowcom, wówczas ci prawdopodobnie będą zdawać sobie sprawę, że ich działania nie są w porządku.
Znajdź dorosłego. Kiedy dzieci są prześladowane, boją się zapytać dorosłego o pomoc, ponieważ uważają, że będą traktowane jako gorsze. Dzieci mogą sobie pomóc, mówiąc dorosłemu, co się dzieje, lub kiedy rozmawiają o innych dzieciach, które mają kłopoty.
Michelle Money
Źródło: www.good4utah.com
