Prawdziwym zagrożeniem materializmu nie jest samo dążenie do posiadania rzeczy. Jest nim raczej postrzeganie i traktowanie osoby przedmiotowo oraz przedkładanie wartości rzeczy nad wartość osoby. Skłonność do takiego myślenia i wartościowania, dotycząca także dzieci, prowadzi do późniejszych problemów w dorosłym życiu: do nałogów, problemów w pracy, rozpadu małżeństwa, nieuporządkowania i egoizmu.
Jak więc rodzice mogą wpływać na kształtowanie charakteru swoich dzieci i jak mogą ustrzec je przed negatywnym wpływem materializmu?
1. Bądź pewien swojego autorytetu jako rodzica i wymagaj od dziecka szacunku dla niego. Na rodzicach spoczywa ogromna odpowiedzialność i do jej realizacji potrzebny jest silny autorytet oparty na miłości. Siła twojego autorytetu zależy od twojego własnego poczucia misji.
2. Pamiętaj, że wychowujesz przyszłych dorosłych, nie dzieci. Myśląc o przyszłości swoich dzieci, miej na uwadze ich charakter, a nie tylko sukces zawodowy. Zadanie rodzica nie polega na zabawianiu dzieci i wypełnianiu ich czasu wolnego, lecz na wsparciu w stawaniu się kompetentnymi, odpowiedzialnymi, wrażliwymi i wspaniałomślnymi kobietami i mężczyznami, zdecydowanymi, aby żyć uczciwie. Pomyśl kim twoje dzieci będą, nie tylko co będą w przyszłości robiły.
3. Ucz dziecka takich cech charakteru (cnót) jak: roztropność, sprawiedliwość, męstwo, umiarkowanie i łagodność. Używając współczesnych pojęć, są to rozsądek, uczciwość, poczucie odpowiedzialności, wytrwałość, samokontrola oraz poszanowanie praw innych osób i wrażliwość na innych. Nauka tych cech odbywa się na trzy sposoby: poprzez własny przykład, kształtowanie zachowania dziecka i wyjaśnianie słowne różnicy między dobrem a złem. Jednak najskuteczniej uczymy przez przykład. Pamiętaj też, że nasza uczciwość opiera się na pamięci tego, co w dzieciństwie mówili nam nasi rodzice, na ich pełnych miłości słowach o tym, co jest dobrem a co złem.
4. Naucz swoje dzieci czterech fundamentalnych słów we współżyciu z innymi ludźmi: „proszę,” „dziękuję” „przepraszam” i „obiecuję”. Nawyk używania tych słów na co dzień to podstawa poszanowania praw innych.
5. Naucz swoje dzieci znaczenia słowa “uczciwość”. Uczciwość to jedność intencji, słów i czynów, czyli: myślę co mówię, mówię co myślę i dotrzymuję słowa. Zawsze mówię prawdę i dotrzymuję swoich obietnic.
6. Miej świadomość, że “nie” to słowo miłości i twoje dziecko musi je co jakiś czas usłyszeć, aby mogło nauczyć się samokontroli. Dzieci, które nigdy nie doświadczyły pełnej miłości odmowy ze strony rodziców, nie będą w stanie wypracować umiejętności „odmawiania sobie” czegokolwiek, co w przyszłości może mieć katastrofalne skutki.
7. Spraw, aby twoje dzieci musiały trochę poczekać na to, czego chcą, a jeśli jest to możliwe, niech na to zapracują. Czekanie i zarabianie są częścią odpowiedzialnego dorosłego życia, do którego dążycie. Niech dzieci zrozumieją różnicę między „chcę” i „potrzebuję”. Pokaż im, że „każdy to ma” i „każdy to robi” to, w najlepszym przypadku, niewystarczające przyczyny jakiegokolwiek działania. Za naszymi decyzjami stoi trzeźwe myślenie i przekonania, które nigdy nie powinny ustępować miejsca bezmyślnemu konformizmowi.
8. Wychowuj swoje dzieci do tworzenia, nie konsumowania. Niech wykorzystują swoje umiejętności do rozwiązywania problemów i przez to zyskują zdrową pewność siebie. Kieruj nimi tak, aby traktowały poważnie szkolną pracę domową i obowiązki domowe i w ten sposób poznawały czym jest odpowiedzialna służba. Ludzie żyją po to aby służyć, nie kupować. Dzieci dorastają nie wtedy, gdy potrafią zatroszczyć się o siebie, ale wtedy kiedy potrafią zatrzoszczyć się o innych.
9. Praktykuj „czułą asertywność” w dyscyplinowaniu swoich dzieci. Koryguj zachowanie, nie osobę, okazuj nienawiść do grzechu, ale kochaj grzesznika. Okaż dzieciom, że kochasz je zbyt mocno, żeby pozwolić im dorastać bez pracy nad ich wadami.
10. Sprawuj kontrolę nad mediami w domu. Nie pozwól, aby jakiekolwiek treści sprzeczne z twoim postrzeganiem dobra i zła, czy traktujące ludzi przedmiotowo były obecne w twoim domu. Oznacza to całkowitą rezygnację z pornografii, nieuzasadnionej przemocy, przykładów bezczelności i pogardy w stosunku do innych. Ucz dzieci rozpoznawania komunikowanych treści: żeby przyjmowały to, co dobre, a odrzucały to co złe i umiały odróżnić jedno od drugiego.
11. Słuchaj co mówią twoje dzieci. Oznacza to: „słuchaj”, ale nie „bądź im posłuszny”. Jeśli masz kontrolę nad mediami, masz jednocześnie więcej czasu na rozmowę ze swoimi dziećmi. Dowiedz się, co dzieje się w ich dorastających umysłach i poprowadź je poprzez swoje wyrażanie odpowiedzialnych opinii. Zyj jak odpowiedzialny dorosły człowiek, który panuje nad swoim życiem i pomóż swoim dzieciom zrozumieć co to znaczy.
12. Pamiętaj, że masz jedną, i tylko jedną, szansę aby dobrze wychować swoje dzieci. Kształtowanie charakteru i sumienia swoich dzieci jest twoim głównym priorytetem. Dzięki poświęceniu i wysiłkowi włożonemu w wychowanie dzieci teraz kiedy są jeszcze małe, w przyszłości będziesz dumny z tego, jak są silnymi, odpowiedzialnymi i wrażliwymi kobietami czy mężczyznami, którzy starają się przekazywać twoje wartości ich własnym dzieciom.
Materiał pochodzi, za zgodą autora, ze strony internetowej James’a B. Stenson’a: ParentLeadership.com.
