Porządek w domu pozwala lepiej wykorzystać to, co posiadamy. Nie jest go łatwo utrzymać, zwłaszcza przy dzieciach. Mogą w tym pomóc porządkowe nawyki. 

Rozmowę na temat porządku w domu należy zacząć od głębokiego oddechu. Zwłaszcza, jeśli mamy małe dzieci. Internetowe obrazy idealnie wysprzątanych mieszkań mogą wzbudzić w nas nierealistyczne oczekiwania i wymagania wobec siebie i innych. Przyjmijmy więc realistyczne kryteria sukcesu: porządek w domu to nie jest sterylność. To funkcjonalność i harmonia, które pozwalają nam jak najlepiej wykorzystywać to, co mamy, ku dobru wszystkich. 

Rutyna nie zawsze jest zła

W utrzymaniu porządku może pomóc poranna i wieczorna rutyna. Poranna polegać może np. na: ścieleniu łóżka, ubraniu się, odkładaniu pidżamy na miejsce. Na wieczorną może składać się: kąpiel, mycie zębów, pozostawienie łazienki po kąpieli w takim stanie, żeby mogła tam wejść kolejna osoba.  Dla dorosłych są to zazwyczaj sprawy oczywiste, dzieciom trzeba pomóc się ich nauczyć. Można to zrobić poprzez stopniowe prowadzanie kolejnych elementów. Niektóre dzieci lubią mieć rozrysowany plan swojego poranka. Wtedy powinien on być prosty, dostosowany do wieku dziecka, uzupełniony na przykład rysunkowymi akcentami. 

Wszystko  na miejscu

Kolejny nawyk, który bardzo upraszcza życie, to odkładanie rzeczy na miejsce. Brzmi banalnie. Główną trudnością jest w nim to, że zakłada, iż większość rzeczy, które posiadamy w domu, rzeczywiście ma w nim swoje miejsce. Proste elementy, których możemy po kolei uczyć już małe dzieci, to odkładanie szczoteczki do kubeczka po umyciu zębów, wieszanie kurtki na haczyk po powrocie do domu, czy ustawianie na miejsce bucików. 

Photo by Karolina Grabowska on Pexels

Nie pozostawiaj za sobą śladów

Innym przydatnym zwyczajem jest pozostawianie porządku po swojej aktywności. Przykładem może tu być pozostawianie biurka posprzątanego po zakończeniu nauki czy pracy, zbieranie zabawek po zakończeniu zabawy, sprzątanie używanych przez siebie naczyń po posiłku. Dobrze też od początku przyzwyczajać siebie oraz dzieci do tego, że wszelkie nasze aktywności twórcze, od rysowania po ozdabianie pierniczków na choinkę, kończą się wspólnym porządkowaniem miejsca pracy oraz wyczyszczeniem i schowaniem używanych sprzętów. 

Jak wprowadzać nawyki porządkowe?

Najprostszym sposobem jest praktykowanie przez rodziców tych nawyków, które uważają za przydatne i chcieliby przekazać je swoim dzieciom. Wiele z nich dzieci przejmują wtedy zupełnie naturalnie. Trudniej jest z nawykami na które składają się liczne czynności. Niektórzy stosują tu metodę małych kroczków. Zaczynają razem z dziećmi i zachęcają do samodzielnego wykonywania tej części, którą dziecko potrafi już zrobić samo.  

Innym sposobem „zadanie tygodnia”. Każdy z domowników ma wtedy jakiś swój pozytywny punkt, który ćwiczy. Dobrze, aby takie zadanie mieli też rodzice i aby wiedziały o tym dzieci. Mają wtedy poczucie, że to zabawa, ale zarazem coś poważnego, bo mogą to robić również dorośli. 

Tylko czy pamiętasz, po co?

Przede wszystkim przypominajmy sobie jednak: po co? Nie z pedanterii. Nie dla popisania się przed kimś. Nie dlatego, że ktoś nam kazał. Staramy się, bo razem troszczymy się o nasz wspólny dom. Jest to nasz praktyczny wyraz miłości do siebie nawzajem. 

Aleksandra Kroll

Literatura: Alcázar José Antonio, Corominas Fernando: Wychowywać do wartości. 2016; Scott Jennifer L.: Lekcje Madame Chic. 2013; White Dana K.: Jak ogarnąć dom i nie zwariować. Skuteczna i sprawdzona strategia walki z bałaganem. 2017

Projekt dofinansowany ze środków Pełnomocnika Rządu ds. Polityki Demograficznej